CE’s StripFax juni 2024

Hoe hoog de verwachtingen bij een nieuwe Larcenet ook zijn, steeds weet hij die weer te overtreffen. Voor dit dystopisch overlevingsverhaal tekent hij realistischer dan ooit, om zo niets te verbloemen van het ruwe verhaal. Het enige lichtpunt in dit depressieve verhaal is de liefde tussen vader en zoon, die in talrijke scènes mooi naar voren komt. Maar opbeurend wordt het nooit. De woeste kracht van een wereld die het opgegeven heeft, werd nog nooit zo mooi weergegeven. Vrolijk word je er echter niet van. En toch wil je dit boek onmiddellijk herlezen. Magistraal dus.

Spanning, avontuur, fantasie, helden die gewone stervelingen blijken te zijn en humor zijn de ingrediënten van deze fantastische jeugdstrip. Het tempo ligt hoog, maar gelukkig telt de strip wel 56 pagina’s, zodat je toch even gebeiteld zit voor een doldwaze trip. Dupuis blijft de meester in strips voor jongeren die evenzeer gesmaakt worden door een volwassen publiek. Of is het misschien omgekeerd…?

In Frankrijk werd door de Duitse bezettingstroepen in 1944 een heel dorp uitgemoord. Het moest een les zijn voor de plaatselijke bevolking om het verzet niet te steunen, maar het is vooral een voorbeeld geworden tot welke waanzin oorlog kan leiden. En al is het 80 jaar geleden, de aangrijpende geschiedenis van Oradaur is nog altijd actueel, want nog steeds lijden mensen onder oorlog en de gruwel die daaruit voortkomt. Door de vele personages raak je moeilijk emotioneel betrokken, maar het is vooral de omvang van het drama dat je raakt. De Duitse soldaten zijn onderbelicht en daardoor krijg je ook geen inzicht in hoe zij op deze bevelen reageerden, maar in 88 pagina’s krijg je dit nooit uitgelegd. In een paar duizend waarschijnlijk ook niet… Een aanrader voor op de leeslijst in de scholen.

Rabaté (Een tweede jeugd) is een specialist in tragikomedies die je meeslepen in het leven van een gewone man die iets uitzonderlijks meemaakt. Deze keer krijgt het hoofdpersonage verkeerdelijk te horen dat hij nog maar drie maanden te leven heeft, waarop hij besluit zijn leven om te gooien. De vriendelijke, zachte tekenstijl van Ravard past uitstekend bij dit mooie verhaal dat je doet glimlachen, maar tevens doet nadenken over het leven.

Afgestudeerd als kunststudent, maar aan de slag als varkensslachter, wil het hoofdpersonage toch iets anders in het leven dan enkel te werken voor brood op de plank. Het wordt een fascinerende vertelling, niet alleen over de innerlijke maalstroom van de uitgebluste slager, maar ook over hoe onze maatschappij hard is voor de gewone man. Het is een ode aan de kunst en tevens een kritiek op de kunstwereld. Sommige monokleurige platen van dit stripalbum hadden trouwens ook in een museum kunnen hangen.

Een koningszoon wordt in het geniep opgevoed en als jongeman met een smoes de wereld ingestuurd door zijn tovenaar-opvoeder. De sullige naïeveling bevindt zich algauw in de meest onmogelijke situaties, maar weet te groeien door al zijn tegenslagen. Dit coming of age-verhaal brengt alles wat een sprookje moet hebben: een mooie prinses, een valse raadgever, een kolossale vechtersbaas en een geniepige vriend. Gelukkig is de held geen saaie prins op het witte paard, maar een zoekende en twijfelende jongeman die wel het hart op de juist plaats heeft. Hartverwarmend!

Het is al even stil rond deze fantastische jeugdreeks over kinderen die hun plan moeten trekken in bezet Frankrijk in de Tweede Wereldoorlog. Nu komt de uitgever met een leuk zoethoudertje: de lezers kunnen zelf mee op avontuur met dit album. Het is een escape-game waarin je puzzels en raadsels moet oplossen om de drie hoofdpersonages te helpen in het verzet tegen de Duitsers. Allemaal leuk geïllustreerd en met hier en daar echte weetjes over wat het Verzet gebruikte (valse paspoorten, radio’s, … ) Goed voor een uurtje leuk verzet.

Ruijters stijl is onmiddellijk herkenbaar en past wonderwel bij de absurde wereld die hij tevoorschijn tovert in zijn albums. Als je je laat meeslepen, wacht je een doldwaas avontuur vol freaks, sommigen uiterlijk, sommigen innerlijk. Het is verrassend hoe doldwaas dit alles is en toch echt aanvoelt in zijn wereldbeeld. Ook dit album is een ode aan de ongebreidelde fantasie die toch in een strak keurslijf wordt gestoken. Voor de fijnproevers, zoals de leden van de prikkelfotobond dat ook zijn.

36 jaar later is de huurmoordenaar Torpedo nog cynischer, nog vrouwonvriendelijker en nog sadistischer geworden, al houd je dat bijna niet voor mogelijk. Enkel zijn leeftijd speelt niet mee waardoor zijn leven moeilijker wordt dan hij wenst. Het is zo over the top dat het grappig wordt en aangezien ze van ‘woke’ nog niet gehoord hadden in 1972, kan hij ook zijn gang gaan. Maar hij krijgt ook wel wat weerwerk en zijn slachtoffers zijn niet kansloos tegen dit oudje. Risso, van het fantastische tekenwerk in ‘100 bullets’, neemt het tekenwerk zonder problemen over van Jordi Bernet. De prenten, ingekleurd, schreeuwen toch film noir uit, wat natuurlijk uitstekend past bij deze killer, oud of niet.

Na het horen van de heldendaden in de Ilias en Odyssee trekt een jonge Griek er zelf op uit om als een ware held eeuwige roem te vergaren. Maar voor de wat sullige, naïeve jongeman is de buitenwereld met echte gevaren een wrede kennismaking. Toch heeft de geschiedenis wat in petto voor hem. Mooi hoe de auteurs je laten meeleven met dit coming of age-verhaal tegen de fascinerende achtergrond van het oude Griekenland rond 500 voor Christus. De sympathie die je voelt voor het hoofdpersonage zorgt ervoor dat je de pagina’s verslindt om te weten te komen hoe hij zich nu weer moet redden uit de problemen die hij zelf veroorzaakt.

De albums die buiten reeksverband verschijnen, staan of vallen met de makers die ervoor worden aangetrokken. Deze keer is het alvast een schot in de roos. De naam Willy Vandersteen staat nog prominent op de voorkaft en deze keer is dat terecht dankzij scenarist Cromheecke. Deze Sus en Wis doet immers denken aan de hoogdagen van de reeks toen de meester zelf nog de verhalen verzon. Het doldwaze avontuur, de typische karakters met hun onhebbelijkheden, een beetje lesonderricht en de leuke nevenpersonages, het zit er allemaal in. Alleen is het nu allemaal veel beter getekend in de typische, soepele stijl van die nieuwe Vlaamse grootmeester: Cambré.